Kategoria: zdrowie

Dobór między kawą sypką i kawą rozdrabnianą jest mniej więcej taki tak wybór pomiędzy herbatą liściastą, a taką woreczkowaną. Co będzie w środku? W sumie nie wiadomo, musimy opierać się na wiadomości, jaką zapewnia nam producent. W jaki sposób więc dokonać optymalnego pod kątem wymagań wyboru?

kawa robusta

Kawa ziarnista – zalety
W kawie w ziarnach dłużej zachowywany jest aromat. Wskutek tego, jeżeli decydujemy się na droższą mieszkankę kaw (Arabica oraz Robusta w zestawieniu 3:1) i zamierzamy z tej mieszanki korzystać przez dłuższy czas, wybór jest prosty – kawa ziarnista. Aromat tego rodzaju kawy wydziela się przy jakimkolwiek mieleniu bez względu od tego, czy wykorzystujemy to mielenia:
•    Młynka manualnego
•    Młynka automatycznego
W zależności od sposobu mielenia pozyskujemy kawę o rozmaitych wartościach. I tak dla mielenia automatycznego o wiele lepsze są mieszanki arabica i robusta, zaś dla mielenie ręcznego znacznie przyzwoiciej sprawdzi się sama arabica. Sytuacja ma się absolutnie inaczej w przypadku mielenia z użyciem doświadczonego młynka zainstalowanego w automacie ciśnieniowym. W takim przypadku mechanika powiązana z delikatnością powoduje, że nawet w największym stopniu zbytkowny rodzaj kawy nie traci na wartości wskutek zastosowania zaawansowanych technik pod ciśnieniem oraz zachowania specjalnej temperatury mielenia.
Kawa mielona – walory

Kawa mielona jest pierwszorzędną opcją, jeżeli nie mamy młynka do kawy ani nie korzystamy z ekspresu ciśnieniowego, lecz nadal zależy nam na dobrej jakościowo kawie. Wtedy najszybszym sposobem jej uzyskania jest nabycie kawy mielonej. Nadaje się ona zarówno na przygotowanie kawy zalewanej (takiej wymagającej zaparzania) jak oraz do zastosowania w ekspresach automatycznych-przelewowych, gdzie wystarczy dosypać zmielonej mieszanki oraz po kilku minutach móc rozkoszować się wyśmienitą kawą.
W doborze porządnej jakościowo kawy, zawsze wspomoże nam etykieta, na której w świetle polskiego prawa, powinna odnaleźć się cała lista składników produktu i sposób ich wykorzystania. Stale kierujmy się właśnie zwartością pudełka z kawą, a nie marką, które w szeregu przypadków może nas zmylić.

Jeśli idzie o makaron, Włochy są bezkonkurencyjne. Jako najogromniejsi producenci oraz klienci na świecie spożywają na rok około pięćdziesięciu pięciu kilogramów makaronu na osobę. Włosi są zapewne jedyną narodowością, która z przyjemnością zjada makaron więcej niż raz na dzień.

Włoski makaron – skąd ta popularność?
Makaron od zawsze był we Włoszech uważany (oraz gotowany) jako danie nadrzędne, a nie jako bazowe cukry, które akompaniują pokarmom jako danie ponadprogramowe – np. w lokalnej kuchni. Makaron – podany po przystawce oraz przed daniami mięsnymi bądź też rybnymi – jest następnym wyśmienitym przykładem szablonowej włoskiej wynalazczości. W kuchni włoskiej wolno odnaleźć makaron w formie ponad 300 rozmaitych kształtów (formati) – od najpopularniejszych, takich jak spaghetti oraz rigatoni, aż po niezwykłe regionalne odmiany świeżo wypieku makaronowego – i praktycznie niekończącą się liczbę możliwych kombinacji składników, z których można utworzyć łatwe bądź wyszukane sosy, dopełniające prawdziwie włoski makaron właśnie.

Jak zrobić taki makaron?

•    Wszystko, czego wypada do tradycyjnego włoskiego makaronu to składniki takie jak: mąka durum-semolina 100 gram na jednostkę, 1 jajko na każde 100 gram mąki i nieduża ilość wody.
•    Sposób wykonania jest równie prosty, co indeks składników – po prostu należy je wszystkie połączyć, wymieszać oraz ugnieść do osiągnięcia jednolitej masy, a na przykład pod przykryciem zostawić, żeby z pół godziny „odpoczął”.
•    Kiedy minie ustalone 30 minut wystarczy ciasto rozwałkować, zwinąć w rulonik oraz pokroić w wstążki o preferowanej grubości. Tak przygotowany makaron najczęściej gotuje się w lekko osolonej wodzie przez 3 minuty.

W związku z tym, jeśli masz zamiar zrobić makaron, zrób to jak wypada: po włosku. Tak przygotowany makaron dopełnij za pomocą ulubionych oryginalnych włoskich przepisów – z prostych, pysznych składników – bez jakichkolwiek gotowych fixów czy słoików. Jedynie w owym czasie wolno w pełni rozkoszować się prawdziwym spaghetti carbonara lub innym, równie wybornym daniem. Prosto, czysto i smakowite -o to chodzi!

Trening funkcjonalny zyskuje na popularności wśród osób ćwiczących na siłowni. Ten typ treningów naśladuje ruchy z powszedniego życia oraz pomaga zapobiegać traumom. Regularnie wykonywany może podnieść elastyczność i stabilność. W efekcie będziesz w stanie wykonywać wszystkie codzienne czynności bezpiecznie oraz efektywnie. Sportowcy i kulturyści angażują się w trening funkcjonalny także po to, aby:

•    wyleczyć się z kontuzji
•    zróżnicować treningi
•    trenować wyznaczone mięśnie.

Co to jest trening funkcjonalny?

Powerlifting kraków

Większość wielbicieli fitnessu słyszała o treningu funkcjonalnym, niemniej jednak tylko nieliczni zdają sobie sprawę z tego, co to naprawdę znaczy. Ta forma aktywności fizycznej istnieje od dziesięcioleci. Początkowo była wykorzystywana przez fizjoterapeutów do rehabilitacji. Lekarze zalecali go pacjentom z zaburzeniami ruchowymi. Dziś trening funkcjonalny stał się fundamentem wielu planów treningowych.

Jakie korzyści niesie trening funkcjonalny?
Wydajne ćwiczenia treningowe są w stanie podnieść siłę i odporność, spalić kalorie oraz odzyskać formę mięśni po kontuzji. Wspierają też układ sercowo-naczyniowy i dostosowują sprawność fizyczną.
Inną zaletą jest to, że większa część ćwiczeń można wykonywać zarówno w domu, jak i na siłowni. Bardzo dobre wyniki uzyskuje się, kiedy ruch jest nieograniczony. Natomiast co poniektóre ćwiczenia siłowe działają najpoprawniej, kiedy ruch odbywa się tylko w jednej płaszczyźnie (zwłaszcza w kulturystyce). W zależności od Twoich pragnień i celów, masz prawo te ćwiczenia zaadaptować pod siebie, tym o wiele bardziej, że ten rodzaj treningu jest świetny zarówno dla początkujących, jak i kompetentnych sportowców.

Czym jest oraz jakim sposobem go leczyć: patologiczny hazard
Chorobliwy hazard jest znacznym problemem zdrowia publicznego. Początkowe badania neurobiologiczne wskazują, że osoby uzależnione od hazardu posiadają zakłócenia w regulacji serologicznej, norepinefryny oraz dopaminy. Zatem środki farmakologiczne, jakie pośredniczą w tych układach neuroprzekaźników mogą być praktyczne, jeżeli gra toczy się o leczenie uzależnienia od hazardu. Farmakoterapia jest stosunkowo innowacyjnym pojęciem w leczeniu tego typu zaburzeń oraz jest jeszcze nieduża ilość badań na ten temat. Wstępne badania wskazują na szansę stosowania litu lub ewentualnie karbamazepiny w leczeniu pacjentów z uzależnieniem od hazardu oraz z chorobami współegzystującymi dwubiegunowymi. Trzeba uskutecznić dogłębne, kontrolowane, długoterminowe badania farmakologiczne, aby dalej potwierdzać skuteczność takiego leczenia u pacjentów z tym uzależnieniem

uzależnienie od hazardu terapia

Czym dokładnie jest patologiczny hazard?

Jest wysoce niegodziwym zakłóceniem progresywnym oraz przewlekłym uzależnieniem. Znamionuje się zaburzeniem kontroli impulsów. Zwykle to przykre pozostaje zaniedbywanym zaburzeniem z nielicznymi monitorowanymi badaniami przyczyny tego uzależnienia. Na domiar tego odnotowane wysokie odsetki prób samobójczych pośród patologicznych hazardzistów – co uwydatnia zasadniczą potrzebę prowadzenia dalszych testów w tej dziedzinie.

Hazard ma prawo:

•    mieć charakter sporadyczny,
•    występować w proporcjonalnych odstępach czasu.

Jednakże większa część pacjentów doświadcza płynnego wzrostu częstości gry, liczby postawionych pieniędzy – szczególnie kiedy przezywają silny stres lub kiedy się nudzą. U facetów jest to zaburzenie zwykle pojawiające się we wczesnym okresie dojrzewania. Mężczyźni nieraz w wieku od 20 do 30 lat zaczynają korzystać z rozrywek hazardowych, z stopniowym rozwojem tej relacji. Uzależnienie to następuje rzadziej u pań, jakie stanowią około jedną trzecią chorobowych hazardzistów. Legalizacja hazardu i większa dostępność doprowadziły do przyrostu liczby hazardzistów. Z racji tego powstały już także ośrodki zajmujące się kompetentnym leczeniem tego nałogu.